De receptiemedewerker vroeg ons op welke verdieping wij een kamer wilden. Wij gaven aan dat de verdieping niet uitmaakte, maar dat we wel graag een stille kamer wilden, bijvoorbeeld aan het einde van de gang. We kregen een kamer halverwege de gang op de eerste verdieping (begane grond) toegewezen, welke alles behalve stil was! De kamer zit aan een patio, waar 's ochtends om zeven uur de muziek aangaat en 's avonds hebben we telkens tussen negen en tien uur moeten bellen om die verschrikkelijke muziek uit te zetten (dit werd dan wel meteen gedaan). De deuren van de kamers kunnen niet zachtjes worden dichtgedaan, deze geven een zeer harde klap, wat enorm doordreunt. Als andere mensen om zes uur wakker zijn en hun kamer verlaten, dan ben je zelf dus ook direct klaarwakker! De tweede nacht zat er midden in de nacht een vrouw voor onze hotelkamer te roken (dat dit überhaupt mag in de patio, bah!) en zeer luid te praten, waardoor we uit bed moesten en om stilte moesten vragen. Daarnaast is de kamer erg armoedig en vies (binnen een half uur zijn je blote voeten pikzwart). Tevens werkt het kaartje aan de deur voor de schoonmakers blijkbaar niet. Als je geen kaartje ophangt, hoort je kamer niet te worden schoongemaakt, maar dat gebeurt dan toch. Zelfs wanneer je het kaartje op 'do not disturb' hangt, zijn ze alsnog zo brutaal om je kamer binnen te komen. Tja, dit hotel heeft duidelijk een opknapbeurt nodig! Zet in de toekomst alsjeblieft géén muziek meer aan in de patio, de stad Los Angeles is al druk genoeg en in het hotel wil je dan tot rust komen. Na drie gebroken nachten, zijn we blij dat we dit hotel mogen verlaten.