Wij hebben de jodensavanne bezocht op een halve dag excursie en waren benieuwd naar de geschiedenis. Interessante locatie en leuk om te zien wat je er nog van kan terugvinden. Doordat veel met hout wordt gebouwd in Suriname zijn er niet veel van dit soort plekken. Wel aan te raden om hier te komen met gids voor achtergrondinformatie, er staan niet veel borden op de locatie zelf. Ook goed om te weten dat het nog vooral de synagoge en begraafplaats is die bewaard is gebleven, van de rest is niet veel te zien. Voor wat er nog staat is het vanuit Paramaribo behoorlijk ver rijden, waarvan laatste stuk over slechte onverharde weg.
Zoals veel oudheden in Suriname, is ook hier het onderhoud niet overal optimaal. Wel positief kunnen we zijn over de informatiebordjes die over het hele terrein staan.
als je nog wat tijd heb, is dit zeker aan te raden. het hoort bij de historie van Suriname en een mooie omgeving
Het is er mooi om rond te wandelen en wat de gids er allemaal over vertelde was wel interessant. Er is ook een klein museumpje bij. Hoe duur was de suiker is een boek wat gaat over de Jodensavane en dat ben ik nu dus gaan lezen.
Deze voormalige Joodse nederzetting, waar je nu nog o.a. de resten van een synagoge en een deels door de jungle overwoekerde begraafplaats kunt zien, moet je beslist met een goede gids bezoeken. Zonder tekst en uitleg nl. blijft het bij het bekijken van wat ruïnes en grafstenen en zal deze plek waarschijnlijk niet echt tot de verbeelding gaan spreken. Onze gids, Sergio van “Purity Tours & Services”, met veel kennis van de historie van het stichten van de nederzetting - zo rond het jaar 1650 - door uit Europa gevluchte Joden, wist ons een levendig beeld te schetsen hoe men hier leefde en een bestaan wist op te bouwen. In de 17e eeuw verbleven hier ca. 600 Joden en dankzij de vele plantages en duizenden slaven ontstond hier een welvarende agrarische gemeenschap. Ook informatie over de achtergronden van de Joodse rituelen en gebruiken geven deze plek een bijzondere betekenis. Onze gids had ook een zak meel gebracht wat heel handig was om de namen en de inscripties op de grafstenen goed zichtbaar te maken. Hij wreef simpel het meel uit over de zerken waarbij de namen heel gestileerd zichtbaar werden. We zagen vooral veel Portugese en Italiaanse, maar ook Nederlandse namen. Later, bij het teloorgaan van de plantages, wat o.a. een gevolg was van het afschaffen van de slavernij, zijn de Joden hier vertrokken, waarbij een deel nog, i.v.m. hun kennis van plantagebouw, een tijdlang in de kuststreek actief is geweest. Na het bezoek aan de savanne en een daar gelegen ‘medicinale’ bron zijn we via het historische “Cordonpad” naar de lodges van Redi Doti gelopen. Een geweldige ervaring die je niet mag missen bij een bezoek aan Suriname.
