Ik ben zelf reisagente en moet helaas concluderen dat dit hotel ECHT niet het aanraden waard is. Geloof me, ik heb nog nooit in mijn leven een negatieve hotel recensie geschreven en heb er toch al aardig wat bezocht. Normaal ben ik ook sceptisch over beoordelingen waar alleen maar geklaagd wordt over alle kleine dingen. Over het algemeen hou ik ook echt niet van klagers. Maar in sommige gevallen... Blijkt er toch reden te zijn tot klagen, heb ik tot mijn grote spijt in levende lijve ondervonden. We hebben een dochter van 22 maanden en dit is onze eerste echte vakantie naar het buitenland met z'n drieën. We hebben er enorm hard naar uitgekeken en voor gewerkt en als je bedenkt wat je voor de vakantie mag neertellen... Dan mag het daarvoor ook wel in orde zijn en dat is het hier zeer zeker niet. Op vakantie zou je moeten kunnen uitrusten en tot rust moeten kunnen komen en kunnen doen wat je leuk vindt. Als iemand ons vraagt of we één van de drie gedaan hebben, zijn we genoodzaakt 3x negatief te antwoorden. Hoe moet je immers tot rust komen en ontspannen en doen wat je leuk vindt als je al voor de 4e nacht op rij heel de nacht wakker ligt omdat je dochter hier letterlijk doodziek is geworden?!! En let wel, we verblijven hier voor 9 nachten, 10 dagen en dit is de 4e nacht op rij dat wij (en hoogstwaarschijnlijk onze directe kamerburen ook, door het gekrijs en gejammer van onze dochter) wakker liggen dus welgeteld de 5e gebroken dag. Tel daarbij op dat we met de auto zijn gekomen en dus al gebroken aankwamen dus zeg gerust zes volledige gebroken dagen van de 10. Dat is meer dan de helft! Op de 5e nacht dat we hier waren, werden we op zeer onaangename manier wakker door het hartverscheurende gejammer en gekreun van onze dochter. Ik hoorde direct dat er iets vreselijk mis was. Ze was bloed en bloed heet, klonk hees, leek letterlijk wel een zoutzak, zo zwak en slap was ze, moest braken maar dat lukte dan weer niet goed omdat haar keel helemaal rood en opgezwollen was. Het leek wel alsof ze zou stikken. Mijn dochter is nog nooit van haar 22 maanden durende leven echt ziek geweest. De enige keer dat ze koorts heeft gehad is na een inenting geweest en toen ging het om lichte verhoging die de volgende dag over was. Maar na 4 nachten hier,wordt ze letterlijk dood en dood ziek. Natuurlijk zeer stresserend voor ons als ouder, ik gun het geen één ouder ter wereld om zijn of haar kind zo te zien zoals wij die eerste nacht en daaropvolgende dag gedaan hebben. We hebben letterlijk gevreesd voor haar leven. De hoogste koorts die we gemeten hebben, is 39,5 graden en toen was ze al afgekoeld, waarschijnlijk is haar koorts boven de 40 graden gegaan. Je zou kunnen zeggen dat het hotel er op zich niets aan kan doen dat ze ziek is geworden.. Je zit natuurlijk eenmaal met veel mensen bij elkaar, het is een hotel waar veel kinderen zitten en dan verspreid een virus zich natuurlijk nog sneller want kinderen zijn vatbaarder voor dat soort dingen maar eens een kind een virus heeft gepakt, besmet het natuurlijk de ouders ook, wat bij ons dan ook gebeurd is (maar als je dochter er zo bij ligt is dat echt niet van belang). Er kan natuurlijk altijd al eens wat zijn... Maar goed management had deze situatie zeker kunnen voorkomen. Dat er een keer iets is op een plaats waar zoveel mensen van alle leeftijden bij elkaar komen, dat kan al eens gebeuren. Het is echter de taak van het (management van het) hotel om niet de schone schijn op te houden (want daar zijn ze wereldkampioen in) en hun verantwoordelijkheid te nemen en hun gasten, die hun zuurverdiende vakantie bij hun komen vieren, hierover in te lichten zodat ze (voorzorgs)maatregelen kunnen nemen. Mensen kunnen dan bijvoorbeeld extra goed de handen wassen, een keer extra douchen, rekening houden met persoonlijk contact (bijvoorbeeld onder kinderen), vitamine aanvulling nemen voor extra weerstand, een geschikte reisapotheek. Zeker voor een hotel dat zulke brede doelgroep aan spreekt is dat zo belangrijk, die informatieplicht. Het gaat namelijk om een concept van TUI Family Life dat baby's en peuters zonder grote weerstand, ouders maar ook grootouders (dus ouderen) aanspreekt. Dit hotelmanagement heeft niet alleen in de informatieplicht verzaakt, ze liegen er ook nog eens over dat ze barsten en dat is een zeer kwalijke zaak. Als je je dochter bijna voor dood hebt zien liggen, til je daar vanzelfsprekend wel zwaar aan. Ze hadden op zoveel manieren kunnen informeren, aan mensen die nog komen via mailing of via de reisorganisatie, middels een brief op de kamer, middels aankondigingen bij de openbare faciliteiten zoals restaurants, zwembaden, entertainment ruimte... Dit is geen van allen gebeurd. De eerste nacht dat ze doodziek geworden is, is mijn man in vrij grote paniek naar de receptie gelopen, midden in de nacht om te vragen wat we konden doen, of er een dokter naar de kamer kon komen om onze doodzieke dochter te onderzoeken, of dat we ergens terecht kunnen.. We zijn hier in een vreemd land waar we de taal niet spreken en waar niet altijd iedereen even goed Engels spreekt dus we wisten even geen raad. Zonder ook maar te informeren of het mogelijk is (ze hadden op z'n minst even kunnen bellen of iets dergelijks) was het antwoord: "Nee, we gaan alléén een dokter laten komen als het echt levensbedreigend is" en tja.. Wij als ouders hebben het op dat moment echt als levensbedreigend gezien want wij hebben onze dochter, die altijd extreem vrolijk en opgewekt is, er nog nooit zo ziek en zwak ziek bijliggen.. Maar moeite doen om even te komen kijken of het inderdaad zo is en of er een dokter gebeld moet worden, ho maar. Nog maar niet te spreken over dat er geen dokters of eerste hulp post aanwezig is in een dergelijk hotel waar zoveel verschillende mensen aanwezig zijn. We zijn jaren op vakantie geweest naar Turkije, waar de standaard voor hotels over het algemeen wel wat lager ligt dan in Kroatië maar in een groot hotel dat een brede doelgroep aanspreekt, hebben we nog nooit meegemaakt dat er géén dokter of EHBO aanwezig of beschikbaar is. Het advies dat we kregen, was om naar de dichtstbijzijnde dokter in Rabac te gaan die om 8u smorgens open was. Mijn man kreeg wel een adres. Daar de volgende dag aangekomen, hebben we alles in de strijd gegooid en bijna op de vuist moeten gaan om ervoor te zorgen dat onze dochter gezien en onderzocht werd want het argument was "Wij zijn geen ziekenhuis dat kinderen onder de 4 jaar helpt". Dit terwijl onze dochter heel de wachtkamer bij elkaar geschreeuwd heeft en gehuild heeft, tussentijd regelmatig bewustzijn verloor, moest overgeven. Iedereen in de wachtkamer (zeker 10 personen) zag de ernst van de situatie in en liet ons zonder discussie of vragen voorgaan maar de dokter en zuster wilden ons in eerste instantie niet helpen. In mijn ogen weer een tekortkoming van het hotel, zonder ook maar te informeren of zich te interesseren is het eerste het beste adres dat te binnen schiet opgeschreven, zijn we in principe gewoon afgewimpeld als een onbelangrijk nummer waar ze geen last van willen hebben.. Ze kunnen zich immers beter bezig houden met schone schijn van netheid en vriendelijkheid naar de nietsvermoedende gasten toe dan zich bezig te houden met twee onvoorstelbaar bezorgde ouders met een doodziek kind, in een vreemd land. Eén telefoontje naar de betreffende dokter was voldoende geweest om te weten dat er geen kleine kinderen terecht konden en om te weten waar het wel kon... Maar in plaats daarvan is die piepkleine moeite niet gedaan. Hebben we véél tijd verloren door letterlijk te moeten smeken of er even naar onze dochter gekeken kon worden door de dokter en iets kon worden voorgeschreven waardoor ze wat zou opknappen en moesten we met een peuter met 40 graden koorts, die heel de auto onder gebraakt heeft en constant bewustzijn verloor, een helse rit van 1u20 maken naar het kinderziekenhuis in Rijeka. We hebben aan die rit en nacht en dag letterlijk een trauma overgehouden. We hebben de hele dag in het ziekenhuis doorgebracht waar er allerlei testen zijn uitgevoerd op onze dochter. Ze heeft daar ook medicijnen gekregen waardoor ze iets is opgeknapt later die dag. Toen het resultaat van de testen binnen was, kwam de dokter ons direct vragen of we wisten of er nog andere mensen in het hotel ziek waren. Dit heb ik via social media in een groep van hotelgasten na gevraagd en inderdaad, meerdere zieken en zelfs mensen die aangaven dat na het vragen bij de receptie, er door hen blijkbaar gezegd is dat er een virus rond ging en andere hotelgasten geïnformeerd zijn (niet dus! Niemand wist ergens van). Ook toen wij naar een helse dag weer aankwamen in het hotel om 20u30, zijn we langs de receptie gelopen om te vertellen over onze traumatische dag voor ons allemaal en dat ze voortaan eerst maar even moesten informeren voor iemand door te sturen naar de dokter in Rabac (of die persoon wel geholpen zou worden)... Werd er alléén maar schaapachtig (en zonder enige menselijke emotie te tonen) gekeken door de receptioniste aan wie we ons verhaal deden en af en toe eens geknikt en gereageerd met oké. Eigenlijk betwijfelen we of ze wel een woord van ons verhaal heeft opgevangen, door haar reactie. Het was die dag 32 graden, we hadden niets gegeten en amper gedronken (kregen ook geen hap door onze keel maar goed...), op een hele nacht 2u geslapen, honderden kilometers gereden naar Rijeka en terug onder erbarmelijke omstandigheden en wat konden we krijgen op onze kamer toen er ons werd verteld dat ze roomservice zouden sturen? Voor drie personen één bord slappe, zompige, vette friet die je niet eens rechtop kon houden en 3 kleine dunne ongekruide stukjes kipfilet. Oh ja en één kommetje, waarvan ik denk dat het boullion moest voorstellen maar dat gewoon naar water proefde, en een bordje brood zonder boter. We waren al misselijk maar we zijn hier nog zieker van geworden. Dochter die ondertussen godzijdank een klein beetje was opgeknapt maar nog doodziek was (en ook geen eten in haar maag had) vroeg toen om een hardgekookt ei. Natuurlijk spring je een gat in de lucht als ouder als je doodzieke kind op eigen initiatief vraagt om eten want ze kan alles waar ze maar kracht uit kan putten gebruiken, dus ik heb gelijk naar de receptie gebeld om eieren te bestellen.. Met heel veel moeite kon het er af maar de initiële reactie was: "but you already ordered in?!" Als 'goedmakertje' zat er een onpersoonlijk briefje bij de eieren dat het receptieteam hoopte op snelle beterschap. De nacht daarop had onze dochter weer hoge koorts en een zeer onrustige en uitputtende nacht waarin ze bij ons in bed heeft geslapen zodat we haar in de gaten konden houden. De volgende ochtend toen we dus wat broodjes naar de kamer wilde laten komen, niet omdat we niet in het restaurant wilden eten maar omdat we niet konden door onze zieke dochter en pure uitputting, wilden ze ons daar 100 kuna voor aanrekenen, waar we uiteraard tegenin zijn gegaan. We hebben toen vast gezeten op onze kamer en aangekeken hoe het ging tot een eind na de middag en toen bleek dat ons meisje het aardig deed met de medicijnen, besloten we er toch maar het beste van onze vakantie te maken en even naar Pula te rijden maar we hebben er minder dan een halve dag maar van kunnen genieten en na 2,5 helse dagen/nachten, was de sfeer natuurlijk niet zoals het hoort. Gisteren overdag hetzelfde verhaal.'s Morgens ging het wat slechter en weigerde onze dochter weer al het eten en drinken. Weer hebben we de medicijnen toegediend, een halve dag op de kamer afgewacht en ging het een heel eind na de middag iets beter en zijn we naar Porec gegaan met het idee om er toch het beste van te maken. Nu deze nacht met alle goede hoop omdat het echt met zienderogen vooruit was gegaan, gaan slapen, nog steeds vanwege het trauma met dochter tussen ons in... Weer koorts en keelpijn, jammeren en huilen én kwamen we nu achter, uitslag achter op haar benen waardoor wij sterk aan een stafylokokken infectie denken, wat volgens ons direct te wijten is aan onvoldoende hygiëne in het hotel naar de omstandigheden die er zijn (omdat ze liever geen slapende honden wakker maken en mensen die geen slachtoffer zijn geworden liever ook niets laten vermoeden). Het is nu half 6 en ik ben al sinds 2:40 wakker omdat ik niet durf te gaan slapen uit angst dat het weer verder bergafwaarts gaat met onze dochter,voor de zoveelste nacht op rij. Dood en dood op en gebroken ben ik maar slapen kan ik niet. Dus schrijf ik mijn frustratie en trauma van me af, met heel veel pijn in mijn hart want ik wil dit niet doen maar in dit opzicht heb ik geen enkel goed woord te zeggen over de manier waarop alles is en nog steeds wordt afgehandeld door het hotelmanagement en personeel. Natuurlijk is dit niet hoe je je zuurverdiende vakantie waar je keihard voor gewerkt hebt wil doorbrengen en voor ogen had. Straks over enkele uren weer beginnen aan een gebroken dag waar op het nog maar de vraag is of we er iets aan zullen hebben want waarschijnlijk moeten we eerst weer naar de dokter (of misschien wel weer het ziekenhuis) om een voorschrift voor antibiotica voor een mogelijke stafylokokken infectie te vragen en Joost mag weten hoe lang dat gaat duren, wie weet weer een volledige dag. Maar uiteraard heeft de gezondheid van onze dochter de absolute topprioriteit voor ons. Ik heb dit nog nooit over een van mijn reizen gezegd, geschreven of zelfs maar gedacht... Ik ben gek op reizen, daarom werk ik zelf ook in de reiswereld, ik ben er dagelijks mee bezig... Maar halleluja, we rijden overmorgen naar huis! Hoewel ik onder deze omstandigheden ontzettend hard tegen de 15u durende rit (wel met onderbreking, maar dan nog) op zie maar er zit niks anders op. We komen straks gebroken en getraumatiseerd thuis. Over de Britse medewerkers van TUI die soms in het hotel aanwezig zijn en ons enorm goed hebben opgevangen met (een deel van) ons verhaal, ondanks dat we hun zorg niet zijn, hebben we wel lof. Zij zouden echter ons verhaal hebben laten weten aan TUI NL, die zowel fysiek niet aanwezig zijn als het ook met enige vorm van gehoor of hulp tot nu toe laten afweten (wat ongelofelijk jammer is want ik heb in het verleden zelf onder TUI gewerkt als reisagent en tot nu toe zelfden slechte ervaring gehad). Van de 8 dagen die erop zitten, hebben we er door deze omstandigheden tot nu 3 voor enkele uurtjes aan het zwembad gezeten, onze dochter heeft hier zelfs tijdens het doodziek zijn tranen met tuiten om gehuild dat ze naar het zwembad wou maarja, dat gaat niet met een ziek kind en bovendien is het vanaf vandaag alleen nog maar koud. We hebben 2x geluncht in het hotel terwijl we voor AI betaald hebben... We hebben amper diner gegeten of er niet van kunnen genieten omdat we zelf ook ziek zijn geweest en ons nog steeds niet helemaal gezond voelen... Voor dranken geld hetzelfde, we drinken normaal graag een wijntje, biertje of cocktailtje, maar hebben er zelden gebruik van gemaakt door omstandigheden. We hadden van alles ondernomen omdat ik onze vakantie bestemming ook echt wou ontdekken, gezien mijn werk, maar de tijd niet gehad of beperkt. Om het geld gaat het mij echt niet perse, ik moet er zeker geen slag uit slaan en zoals ik al schreef, de gezondheid van mijn dochter heeft top prioriteit, elke kost die we daarvoor hebben moeten maken, is het 1000% waard om haar beter te krijgen.. Maar ik denk dat het niets meer dan terecht is om te zeggen dat deze vakantie toch echt niet betalend zou horen te zijn. Dit is echt werkelijk absolute horror.
Dit antwoord is de persoonlijke mening van de managementvertegenwoordiger en niet de mening van Tripadvisor LLC.