Aangemoedigd door de mooie foto's besloot ik dit park te bezoeken. Het begin was veelbelovend, want na het verlaten van de hoofdweg was er een poort "Welcome to NP Mont Avic". Het was de laatste verwijzing naar het park dat er was. De locatie die in TA is gepost, is NIET het park, maar het managementkantoor midden in een dorp. Het kantoor was leeg toen ik aankwam. Dus ging ik verder langs de weg, die erg smal was en enkele kilometers haarspeldbochten had, die de berg opliep. Er was helemaal geen bewegwijzering naar het park. Ik bereikte de top - geen bewegwijzering, geen routebeschrijving naar het park. Dus ging ik naar beneden, in de overtuiging dat ik een fout had gemaakt en de weg liep via het dorp. Ik wurmde me door de smalle straatjes - nogmaals, geen bewegwijzering. Zo kwam ik weer op de hoofdweg en besloot ik gewoon door te rijden. Ik wou alleen dat ik mijn tijd niet had verspild met het zoeken ernaar. Als ze zich expres proberen te verstoppen voor rondleidingen, kunnen ze geen betere baan maken. Ik heb ook gelezen dat iemand verdwaald is geraakt in het park vanwege slechte padborden, dus ze lijken consistent te zijn. Mis het gewoon.

Dit was waarschijnlijk de meest uitdagende wandeling die we ooit hebben gedaan. Een deel ervan ligt bij ons, want bij het begin van de wandeling zijn we de verkeerde weg ingeslagen (4 in plaats van 5) - het kostte ons enkele uren om te beseffen dat we verkeerd waren begonnen en ons opnieuw te oriënteren. Het is een zeer steile klim en niet goed aangegeven. We hebben uiteindelijk het resthuis gehaald (vrij duur, niet veel eten, en de koffie was zwak, maar de man achter de bar was erg vriendelijk). Er waren volop mogelijkheden om onze waterflessen bij te vullen met verfrissend Alpian-water uit fonteinen, en we klommen 4 uur zonder een andere persoon te zien. Het is erg schoon en je kunt de glorie van de Alpen waarderen. Als we ons aan het oorspronkelijke pad hadden gehouden, was het misschien iets eenvoudiger (in plaats van bijna 8 uur!)