Ik kom al jaren bij Tug-boat, ik vond het een leuk strandje en een van de betere plekken om te snorkelen. (San Juan en Lagun zijn net zo mooi) Het verhaal begon vorige week toen ik besloot de schilder-cursus te volgen. Dat houd in dat je voor 25 gulden een stukje hout beschildert naar voorbeeld. Ik ben een hobbyist kunstschilder en vroeg of ik naar eigen inspiratie een stuk koraal mocht beschilderen dat daar in grote getalen in een bak ligt te verfstoffen. In eerste instantie twijfelde de meneer die daar werkte - een Nederlands ogende, maar op de eilanden geboren en getogen - omdat koraal het eiland niet mag verlaten. Toen ik vertelde dat ik het ter cadeau aan mijn moeder ging geven, die hier op het eiland woont, was het geen probleem. Ik betaalde wel extra voor het koraal. 50 gulden heb ik betaald en ik vond dat al duur genoeg. Ik kreeg het niet op tijd af en mocht terug komen om het af te maken. Toevallig werd mij nog gegarandeerd dat ik de volgende keer niet weer zou hoeven betalen. Toen ik enkele dagen later terug kwam was er een andere kerel aan het werk. Hij heette Zimmerman. Al snel kwam hij naar mij toe en hij zei op agressieve toon en met imponerende houding dat ik of 100 gulden bij moest betalen of mijn kunstwerkje moest achterlaten. Ik was met stomheid geslagen. Ik probeerde hem te bedaren maar de man was agressief en niet in staat tot redelijkheid. Toen hij mij beval te stoppen met schilderen en ik hem vriendelijk negeerde, rukte hij mijn werk uit mijn handen waarop ik het ook vast greep. Als een kleuter trok hij eraan tot het gedeeltelijk kapot was. Op dat moment gaf ik hem een duidelijke en passende bijnaam die hem blijkbaar niet aanstond. Want hij liep op mij af en gaf me met twee handen een duw. Ik struikelde, maar stond op en gaf hem een rechtvaardige klap voor zn bakkes. Daarna werd het worstelen totdat ik de man goed te pakken had en hij riep: ''stop, laten we stoppen''. Ik, die op dat moment bovenop lag, heb mij beheerst en heb genade getoond. Ik stapte van hem af, heb mijn zus geroepen om te vertrekken maar was nog steeds niet van plan toe te geven aan deze gek. Ik pakte mijn kunstwerk en wou ermee weglopen. Nogmaals kwam de man achter ons aan - blijkbaar geen schaamte hebbende tegenover zijn gasten die met open mond stonden te kijken naar het spektakel - De man was op dit punt buiten zinnen en leek wel in een psychotische staat van woede. Ik vraag me af wat er zo mis is gegaan in zijn leven. Mijn zus was erg bang en smeekte mij het kunstwerk aan hem te geven. Ik deed dat op dat moment maar, want ik moest kiezen tussen nogmaals op de vuist gaan of toe geven. Ik had tijdens de worsteling ook een lelijke wond aan mijn voet opgelopen dus was minder enthousiast weer te gaan rollebollen. We zijn vertrokken maar het verhaal is nog niet voorbij. Ik ben naar een goeie vriend gegaan die hier op het eiland is geboren en getogen. Samen met hem ben ik terug gereden naar Tugboat. Ik was niet van plan dit met geweld op te lossen, maar ik wou wel rechtvaardigheid. Toen de man zag dat ik met een Antilliaan teruggekeerd was, was hij ineens poes lief en zeer in staat redelijk te praten. Ik stond te koken van woede maar hield me in. Na een lange discussie in het Papiaments waarin de man alles bij elkaar loog. Heb ik het afgesloten door te vragen of hij zijn lesje heeft geleerd. Dat hij niet moet denken toeristen te kunnen oplichten met agressief gedrag, omdat mensen zich op vakantie kwetsbaar voelen. Eindstand ben ik met mijn beschadigde kunstwerkje vertrokken en heb hem zelfs de 50 gulden die ik had betaald laten houden. Want een deal is een deal en als deze psychopathische gek dat gewoon had geaccepteerd had dit allemaal niet hoeven gebeuren.
Mijn oproep aan de mensen van tug-boat. Zorg dat deze vent ver weg blijft van jullie gasten. Voor de rest zijn jullie hartstikke leuke mensen.
De desbetreffende man is een Antilliaan met hele blauwe ogen. Blijf uit zijn buurt!
